Kleuterboeren met kleuters naar de boerderij!

Landbouw- en Plattelandseducatie zijn meer dan ooit nodig. In Vlaanderen maken land- en tuinbouwactiviteiten een wezenlijk onderdeel uit van ‘het platteland’. In de MarkAante Kempen is dit een understatement als we de sociaal economische cijfers uit de ontwikkelingsstrategie bestuderen (p. 9 e.v.) En dit zeker niet alleen als voedselproducent of als belangrijke economische factor. Zo lezen we in ‘Landbouw 6.F. Grenzen verleggen. (KULeuven, 2009) het volgende: ‘Alle bloeiende beschavingen uit de geschiedenis waren gebaseerd op een goed uitgebouwde landbouw die voldoende dierlijke en plantaardige producten voor diverse doelen garandeerde. Ook vandaag is geen beschaving mogelijk zonder landbouw in al zijn functies, al is men zich hier in het rijke Westen vaak niet meer van bewust… verschillende opdrachten die de maatschappij anno 2009 van de landbouw verwacht, door ons samengebracht onder 6 F’en: Food,Feed, Fuel, Fibre, Flower en Fun.’

Zowel de kennis over, als de band tussen de boer, zijn functies en werkomstandigheden versus de samenleving kalft af. Ook op het platteland en specifiek de regio MarkAante Kempen vindt dit proces plaats. Die kennis en band op een ervaringgerichte manier (her)stellen is een van de opdrachten van landbouw- en plattelandseducatie. Of zoals het Antwerps Plattelandsontwikkelingsplan (2007, p. 39) stelt: ‘Initiatieven uitwerken om derden (volwassenen, kinderen, gehandicapten…) in contact te brengen met land– en tuinbouw en met het platteland.’ Daarnaast wil deze specifieke educatie alle betrokken actoren ondersteunen in het maatschappelijk debat rond platteland, land- en tuinbouw.