Eline Boden, een energieke en gedreven jonge vrouw van 23 jaar, heeft de landbouwwereld met passie omarmd. In 2020 nam ze voor de helft het familiebedrijf in Essen over, nadat haar vader in 2017 onverwacht overleed. Ondanks de uitdagingen die op haar pad kwamen, nam Eline vastberaden en met de steun van haar moeder en familie de verantwoordelijkheid voor het melkveebedrijf op zich.
“Zoiets kun je natuurlijk niet van vandaag op morgen beslissen. Maar je bent zo grootgebracht en je hebt thuis niets anders gezien. Onze vader en moeder werkten ook altijd op het bedrijf”, vertelt Eline. Haar roots liggen in de landbouw en ze heeft zich van jongs af aan verbonden gevoeld met het boerenleven. Na het afronden van haar middelbare studies aan een landbouwschool en het lopen van stages, volgde Eline opleidingen in bedrijfsmanagement en wetgeving om het boerenbedrijf op een professionele manier te kunnen runnen.
Een familiebedrijf met toekomst
Het landbouwbedrijf van Eline richt zich voornamelijk op melkvee. Eline houdt 240 koeien en 170 kalveren, waarvan er 130 bij haar grootouders staan. In de vele stallen van de boerderij worden ook 1.500 vleesvarkens op kweekloon verzorgd. Het bedrijf heeft ook 100 hectare grond, voornamelijk om te voorzien in eigen diervoeder. Gelukkig helpt haar broer met het veldwerk. De steun die Eline ontving via het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid hielp haar bij de overname waardoor ze haar droom om het familiebedrijf voort te zetten, kon verwezenlijken.
De weg die Eline heeft afgelegd om te komen tot waar ze nu staat, is niet altijd gemakkelijk geweest. Na het plotse verlies van haar vader moest ze samen met haar moeder het bedrijf runnen. “We stonden er plotseling helemaal alleen voor en hebben toen met het gezin besproken wat we gingen doen met de boerderij. We beslisten om ervoor te gaan.” Eline vertelt voort: “Als je voor de leeuwen gegooid wordt, dan geraak je er wel en kom je de moeilijke jaren door. Dat maakt dat ik op mijn 23 jaar heel zelfstandig ben.”
Het jonge ondernemerschap bracht uitdagingen met zich mee, vooral omdat ze in het begin als vrouw én jonge landbouwster niet altijd serieus werd genomen. Met steun van het VLIF (Vlaams Landbouwinvesteringsfonds) kocht Eline onder meer ook een tractor met gps en kregen de koeien via de halsband een activiteitenmeter. “Dat zijn allemaal beslissingen die ik zelf kan en mag nemen. Mijn moeder vertrouwt me volledig en laat me het bedrijf runnen zoals ik het wil. Als ik naar mijn vrienden-landbouwers kijk, dan zijn er sommigen bij die op hun dertigste nog steeds rekening moeten houden met hun ouders.”
In 2021 besliste Eline om de koeien drie keer per dag te melken. “Hierdoor zijn we echt goed vooruit beginnen gaan en hadden we meer opbrengst. Met haar oog op de toekomst droomt Eline van een bloeiend bedrijf waar zij, haar partner en haar moeder samen een volwaardig inkomen mee kunnen verdienen. Met de steun van stagiairs en studenten heeft Eline ook meer tijd voor haar sociale leven, en dat maakt haar werk nog aangenamer.
Betrokkenheid van de consument
Eline gelooft sterk in het belang van betrokkenheid van de consument bij het landbouwproces. “Ik heb het geluk dat mijn moeder alles graag heel proper houdt en dat vinden mensen en passanten ook wel belangrijk.” Eline heeft op haar bedrijf bordjes geplaatst met QR-codes, waardoor voorbijgangers een filmpje kunnen bekijken van een koe die kalft. Ook de koeien die in de melkstal staan, zijn zichtbaar voor nieuwsgierige fietsers. “Onlangs kwamen er zelfs mensen helemaal uit Australië om een kijkje te nemen. En in september krijgen we een stagiaire uit Denemarken!”, deelt ze enthousiast.
Eline’s inspirerende verhaal illustreert de veerkracht van een jonge landbouwster die met passie en vastberadenheid een familiebedrijf in de landbouw leidt. Al vindt Eline dat er best wat zorgen boven haar hoofd hangen: “De onzekere toekomst waar we als jonge landbouwers mee geconfronteerd worden, maakt ook wel dat ik niet alle dagen met een lach aan het werk ga.”